در راهکار عملی فعلی تحلیل احتمالی مخاطره ی زمین لرزه (PSHA)، درخت های منطقی به طور گسترده برای مشخص کردن و ارائه ی عدم قطعیت و ابهام در هر جزء مدل در ارتباط با منابع زمین لرزه ای و پیش بینی حرکات زمین استفاده می شوند. ساختار یک درخت منطقی شامل تجمعی از شاخه ها به همراه مدل های جایگزین یا مقادیر پارامترها می باشد، که به هر کدام از آنها اوزانی تخصیص می یابد که روی هم رفته بایستی نشانگر توزیع پیوسته باشند. درخت منطقی بایستی هم بهترین برآورد آن چیزی که مشخص است و دامنه ی بالقوه ی جایگزین ها را ...